Bir devlet içinde eğitim sistemine tabi olan çocuklar tıpkı anne kucağında yetişen bebekler gibidir. Hiç birşey bilmez, hiçbirşeyin farkında değil.. Kuzu kuzu teslim olmuştur..
Önüne ne konursa onu öğrenir. Onu bilir. Öyle oldugunu zan eder. Önünne sen çince ders müfredatı korsan tıkır tıkır çince öğrenir. Sen bir eğitim sistemi boyunca sürekli geçmişini nasıl tanıtırsan öğre oldugunu zan eder. Kaç kişi geçmişe dönüp araştırabilir ki?
Aslında bize öğretilenler ile gerçekler oldugunca farklı olabilir. İyi araştırmak doğruya ulaşmak için mücadele etmek gerekiyor.
Öcü gösterilenler özümüz olabilir. Bize dost diye tarif edilenler can düşmanımız olabilirler. Düşman dedikleri dostumuz olabilir.
Bin yıllık bir tarihsel süreç ile bütünleşik olarak bakabilmek gerekiyor. Sadece 50-100 seneye odaklanmamak gerekiyor. Biz neydik nereden geldik nereye gidiyoruz sorgulamak lazım.. Atalarını dedelerini iyi anlamak gerekiyor. Onların kültürlerini öğrenmek gerekiyor. Yazılarını okuyabilmek gerekiyor..
Bildiğimizi zan ettiklerimiz doğru olarak kabul ettiklerimiz bize dikte edilenler olabilir. Tekrar düşünmek gerek!
Mesela biz yunanistanı 500-600 yıl yönettik. Bugün bataklık halinde yunanlılar.. Onların ders müfredatları tamamen osmanlı-türk düşmanlıkları ile dolu. Ufacık cocuklar türk düşmanlığı ile yetiştiriliyor. Osmanlıdan nefret ediyorlar. Halbuki biz onların dedelerini yüzyıllarca adalet ile yönettik. Barışı sevgiyi götürdük. Onlar ise bizi katil olarak tanıyorlar. Kendilerini kandıran ingilizleri dost belliyorlar. Ve işte bugün ise o dost zan ettikleri öyle bir tuzağa düşürdü ki onları... herşey ortada..
Bulgaristan, sırbistan vs. bunların hepsi osmanlı altında yüzyıllarca kaldılar ama şimdi islam düşmanı olarak yetiştiriliyorlar. çünkü onlara öyle öğretiliyor. Türkler çok adildi. Bugün AB nasıl ideolar hedef rota ise geçmiştede türklerle birlik öyle birşeydi diyemiyorlar.
Durum işte bu...