Bize empoze edilen eziklik duygusu ve kaybedilmişlik.. Toplumun en tepesinden ailenin en kücük ferdine kadar layık görememe duygusundayız..
Mutlu olmayı hak etmiyor gibiyiz. Kendimizi mutlu etmekten cok uzaklardayız. Mutlu oldugumuzda o mutluluğu kendimize zehir etmekte çok yetenekliyiz.
Nasıl mutlu ederizden cok nasıl mutsuz ederiz modundayız..
Karşı tarafı mutsuz etmek en büyük mutluluğumuz olmuş durumda. Sürekli birilerini ve kendimizi mutsuz etmeliyiz ki mutlu olabilelim..
Durumumuz bu.. bir dostumuz bir arkadaşımızın gözleri güldüğünde hemen onu ağlatacak bir hamle yapmaya kalkıyoruz
Sürekli eleştirmekte, karşı çıkmakta ve muhalefet etmekteyiz..
Kendimize onun sahip oldugunda daha fazlasını layık görmekteyiz..
Tasavvufi ve islami ahlaktan uzaklaştıkca, kuran ahlakı ile ahlakmadığımız sürece bu döngü devam edecektir.
Mutsuz bir toplum olmaya mahkum olmak zorunda değiliz..
Arkadaş
- Arkadaş seçerken dikkatli olmak gerekir
- Mutluluğu hak etmiyor muyuz
- İçimiz millet meclisi gibi, seçim var!
- Anlamaya çalışırsan kaybedersin... Sınırlarını koy!
- Hayatını yönlendirmek senin elinde
- Karşındaki insan tıpkı senin gibi değil
- Aynı toplumun parçasıyız farklı olamayız
- Güvenmeyi öğrenmemiz gerekiyor
- Taklit ve etki altında kalma durumu
- Bu onların normal hayatı
- Solcular islamı ne kadar doğru biliyor
- Neyle meşgulsen hayatın merkezi oluyor